Inburgeren in Australië
Hoi allemaal!
Laat ik beginnen waar ik vorige keer was geëindigd; Byron Bay. Helaas waren alle activiteiten die ik had geboekt geannuleerd door het slechte weer. Ook waren de supermarkten en apotheken leeg omdat de wegen waren overstroomd. Het voelde net alsof ik in een rampgebied was beland, en ik wou daarom ook zo snel mogelijk weer terug naar Sydney. Helaas reden er door het slechte weer geen bussen meer, dus maar vliegen. Na een paar uur stressen was het eindelijk gelukt een vliegticket te boeken en de volgende dag liep ik alweer rond in Sydney.
Na 3 dagen in een hostel in Sydney kon ik eindelijk verhuizen naar een appartement dat ik nu
deel met Sarah, Ayon en hond Murphey. Het appartement staat voor een park/bos. Hierdoor hebben we vaak grote spinnen, maar ook prachtige vogels in de tuin. Ik vind het een top plek!
Om de verhuizing te vieren ben ik datzelfde weekend op stap geweest met 5 andere Nederlanders. We zijn met de boot om de Opera van Sydney gevaren, naar het strand geweest, een vuurwerkshow bijgewoond en uiteindelijk in de kroeg beland. Super gezellig!
Inmiddels ben ik ook begonnen met mijn stage! Het werk is erg leuk en ik heb leuke collega’s.
Op 2 april mocht ik mee met één van Chimu’s Southern Light flights. Deze vlucht duurde 12 uren. In die 12 uren vlieg je richting Antarctica. We vlogen door het zuiderlicht. Dit was een hele bijzondere ervaring. De spookachtige grijs/groene lichtvormen die om je heen vliegen geven je het idee alsof je door de ruimte vliegt.
Ook ben ik inmiddels op surfkamp geweest in Kiama. WAUW, wat is dat gaaf zeg! Toevallig waren we met 70 (bijna allemaal Europese) studenten, super gezellig) Ik had niet al te hoge verwachtingen van mezelf, maar het is me gelukt! Ik kan inmiddels staan en een beetje surfen. De komende maanden ga ik zeker m’n best doen om beter te worden!
Wat meer? Nou, ik ben o.a. aangevallen door een Australische Ekster, ik ben in een cabrio over
de beroemde Harbour Bridge gereden en heb ik een datum geprikt om naar Nieuw Zeeland te gaan (1 september). Eigenlijk is het gewoon te veel om op te noemen!
De spinnen blijven eng, maar verder voel ik mij hier al helemaal thuis!
Cheers,
Maritha